Fotografie , mijn lang leven

We zijn terug in het fascinerende IJsland... meer bepaald in het thermisch gebied van Leirhnjúkur , dit is al part 4 op deze locatie (er komen nog een paar blogjes van dit gebied hoor )

Hoe onwerkelijk onze planeet niet kan zijn... Blauwe kokende modder, het geheel rommelt, broebelt dat het geen naam heeft, langs alle kanten hoor je de bewegende zure massa klotsen , sissen en opspatten. Het is echt fascinerend om te zien ! Natuurlijk moet je hier wat meer oppassen, er is gewoon een dun draadje dat aangeeft tot waar je mag komen.  Als je hier insukkelt... tja, dan gaat je lichtje voor altijd uit vrees ik. In deze kokendhete & zure massa overleeft echt niets...

Je ziet overal oude voetsporen van mensen die over de 'tot hier en niet verder' grenslijntjes zijn gegaan... In de heel nabije toekomst denk ik dat zoiets heel zwaar zal worden bestraft. De IJslanders zijn echt wel streng aan het worden op inbreuken op hun natuur patrimonium. En terecht vind ik !

Soms vroeg ik me echt af of ik nog op onze aarde was... Het bijtend zure landschap is ongelooflijk mooi en steeds in beweging... De scheppende kracht van een vulkaan in ongelooflijk groot. De kleurenrijkdom die je hier ziet, daar wordt je heel stil van , amai ni !

Vulkaan

Magische kleuren

ontsproten uit een vulkaan

fascineren me

 Soms zie je blauwgrijze heuvels die als reuzen-pukkels uit de grond groeien...  Beneden in deze aard-pukkels moet het ongelooflijk  heet zijn. Met tussenpozen rookt en sist het fel in deze putten. De geur die dan omhooggespoten wordt... amai, dat zijn mega rotte eieren hoor . Maar ja, we zijn verwittigd op voorhand . Een fotograaf moet er wat voor over hebben hé

Diep beneden in deze heuvels beweegt een dikke stroperige intens hete massa... Het geheel lijkt wel te leven...

Lava

De modder geisers

baren een grijsblauw monster

van hete lava

Tussen zoutkorsten en gebarsten grond zie je soms blauw verschroeide aarde. Hier vind je ook kristallijne structuren die echt wel schitterend zijn van kleur en vorm. Zo'n dingen wil ik echt niet aanraken natuurlijk, het zijn versteende en gekristalliseerde zuren. Zo giftig als de pest, maar zo verdomd mooi om te zien.

Hete modderpoelen waarin 'gestolde' platen drijven... die platen lijken wel vulkaan glas. Fascinerend mooi ! De omhooggeworpen zure modder koelt af en stolt tenslotte, op die manier worden ongelooflijk grillige structuren gevormd. De vulkaan als beeldend kunstenaar ! Astemblieft !

Kunstenaar

Woest creatief schept

de vulkaan, als kunstenaar

zijn vreemde wereld

Het kleur bereik is hier echt niet te geloven... De overgang van tientallen blauwtinten via okerkleuren naar rood roze schakeringen is heel onwerkelijk... Het magistrale palet van moeder natuur !

Magie

Wat een kleurenpracht

in dit magistraal palet

IJslandse magie !

Zo, we zijn aan het eind van 'Thermisch gebied van Leirhnjúkur, part 4' gekomen.

't is een heel aparte wereld , daar in IJsland... Een wereld vol superlatieven ! De ongelooflijke natuur daar bied meer dan genoeg stof om echt verwonderd te mogen zijn

In volgend blogje publiceer ik ... tja, wat ??  Enfin soit, we zien het dan wel .. (ff wat sluikreclame maken voor mijn eigen blogwinkel mag hé )

'k hoop dat je hebt genoten van mijn IJsland natuur fotografie en haiku woordjes van eigen kweek .

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom natuurlijk  . Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot wederzien

Dirk

Van het verre & barre IJsland keren we terug naar ons kleine Belgen landje, meer bepaald naar het Dilbeekse platteland. Veel mensen (her)kennen Dilbeek van de 'oude' taalstrijdwoorden zoals : "Dilbeek, waar Vlamingen thuis zijn" (Deze gevleugelde uitspraak zin staat nu nog altijd metersgroot, boven op ons cultureel centrum). Niets is minder waar in onze hedendaagse tijden... In winkels, op straat, het straat & uitgangsleven hoor ik soms meer Frans, Engels, Spaans, zelfs Duits dan onze eigen Vlaamse moedertaal... Is Taalverloedering ook culturele rijkdom ??  We zullen wel zien zeker ? Blijkbaar heeft de jongste generatie twintigers hier geen last van... 

Dit gezegd zijnde, Het kleine wereldje en het ietwat grotere wereldje in een zomer kleedje wacht ...

Op 200 meter van ons huis, reeds diep in de velden loopt een eenzaam pad, hier pedalen mountain bikers op zondag morgen hun kilometers bijeen, maar op woensdag (mijn vrije dag !) is het hier heerlijk verlaten en doodstil... Het zachte licht wenkte, de ingezakte en door de eigenaar vergeten afsluiting, overwoekerd door netels en onkruid allerlei werd een prachtig stilleven... Heel subtiel door de avondzon belicht ! 

Hoe een ordinaire betonnen paal mooi kan wezen ?

Scheefgezakt in de bodem stond het mooi te wezen in de ondergaande zon....

Kronkelend

een roestige draad,

kronkelt doorheen de gaten

van beton paaltjes

Grens

De grens markeerders,

hebben hun nut verloren

ze worden landschap...

Date

Twee toefjes helmgras

vieren hun eerste date

en maken plezier  !

Grasjes en wat verloren gewaaid spinrag, heel eenvoudige dingen allemaal, laat het avondlicht erin spelen en het geheel lijkt wel op te leven... Hoe mooi eenvoud kan zijn hé ?

Een trio van grasjes, door het lot verbonden met mekaar... Wat zouden ze elkaar te vertellen hebben ?

Soms sijpelt er doorheen het loof van de oude bomen die hier her en der kromgegroeid staan, een straaltje zonlicht dat wat gras in de weide op een schitterende wijze belicht... Zo'n mooi licht, daar geniet ik echt van. Het is het natuurlijk flitslicht van moeder natuuur . Om leuke foto's te maken moet je het niet ver gaan zoeken hé, in je onmiddellijke omgeving vind je inspiratie genoeg. 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen.

'k hoop dat je van mijn fotografie en haiku woordjes van eigen kweek hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot in 't volgende blogje

Dirk