Fotografie , mijn lang leven

Verleden week genoten mijn vrouw en ondergetekende van een sneeuw wandelweekje in Mittelberg (Oostenrijk) om lekker te genieten van de sneeuw daar, hoog in de bergen. De nieuwe foto's die ik daar heb gemaakt, die zijn voor later eens... 'k heb echt nog geen tijd gehad om al die raw foto's in mijn digitale doka te verwerken   Sneeuwfoto's publiceren in de zomer ? waarom ook niet hé ?  Moet zeker kunnen vind ik !

Dit is het vervolg van het blogje op 13 januari, ergens in Lermoos (ook in Oostenrijk, maar wat verder dan Mittelberg)

Als opener van dit blogje, wat struikgewas aan de rand van het enorme bevroren en besneeuwde bergmeer. een gedroomde omgeving voor mijn zoektocht naar het minimalisme... De berg op de achtergrond stoort me nog een beetje... een uitsnede van de takken onderaan zag ik niet echt zitten, opdat ik die takken graag helemaal vrij op de foto wil zien.

Een onderbreking in de sneeuwmassa , een grijze lijn die op 1/3 van de foto zit (de "gulden snede" weetjewel ) om het oog van de kijker rust te geven... Hier ging ik dus echt op zoek naar elementen in het witte landschap, die  hun plaats krijgen in de compositie. Het is een boeiende bezigheid

Zoeken

Minimalisme

laat de fotograaf zoeken

naar een evenwicht

Rond het grote berg meer is de sneeuw in grote hopen bij elkaar gewaaid, dat geeft mooie verschillen in de sneeuw tinten. Als ik heel zorgvuldig belicht kan ik die wit/grijs-verschillen in de sneeuwhopen zichtbaar maken, er is licht witgrijs en heel licht witgrijs... die minieme en subtiele grijs/wit verschillen kan ik goed gebruiken om uit heel weinig toch wat lijnen zichtbaar te maken. Door heel bewust gebruik te maken van de klassieke compositie regels én er ook durven van af te wijken probeer ik mooie foto's te maken. Onnodig te zeggen dat ik me daar kostelijk heb geamuseerd 

Foto

Een paar grijstinten

en wat takjes in de sneeuw

maken de foto

De golvende lijnen in het sneeuwlandschap boeien me echt ! Dit landschap dwingt me echt tot zien, laat me naar compositie's zoeken... Het is hier echt het Walhalla voor de fotograaf die van minimalisme droomt

Onder de sneeuw zie je soms een glimp van het ijs... het bevroren bergmeer dat langzaam ontdooit ... Gelukkig maar, want een argeloze wandelaar zou hier zeker door de sneeuw én het ijs zakken... of hoe een gevaarlijke plaats een wrede schoonheid kan uitstralen. De natuur laat zich hier niet temmen !

In de bergen kan het weer in een minimum van tijd helemaal omslaan... zeker in de winter !

De overkant van het bergmeer verdween in dikke sluiers mist en sneeuwwolken, echt een ruig winterweertje waar ik wel van hou .  De contrasten verdwijnen praktisch helemaal door de dikke nevels. Constant moet ik aan de belichting sleutelen om aanvaardbare en geloofwaardige foto's over te houden (niet dat ik met dat sleutelen een probleem mee heb, ik doe dat zelfs heel graag )

De nevelen en sneeuw vlagen zorgen voor een heel mooi schouwspel vind ik. De ene kant is grijs en nevelig, terwijl er links op de voorgrond grote contrast verschillen in de restjes van de zon te zien zijn. Een grijze wereld, die bijna ontdaan is van kleur !

In deze ruwe wereld ga ik verder op zoek naar 'minimalisme' in het landschap...

Wat verderop krijg ik weer extra kansen... Van zo'n landschap krijg ik nooit genoeg !

Als je maar goed om je heen kijkt, zie je overal onderwerpen voor mooie foto's opduiken !

Daar doen we het voor hé

Hier was de sneeuw toevallig in een V-vorm gewaaid, de bevroren struikjes die nog bleven rechtstaan deden mijn fantasie wakker worden... ik zag een vogellijf in de takken groeien en in de sneeuw V-vorm zag ik vleugels verschijnen...

Takkenboom

Op haar sneeuwvleugels

vliegt een takkenboom omhoog

langs witte nevels

Van minimalisme gesproken... Hier heb ik 2 eenvoudige natuurelementen samen genomen : Sneeuw én mist nevels. Door het subtiele verschil in de grijstinten kon ik het sneeuw/nevel verschil in deze foto aanvinken.

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit winter logje gekomen.

'k hoop dat je genoten hebt van mijn Oostenrijkse berg en minimalisme sneeuw fotografie én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek. Wordt zeker nog vervolgd...

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar 

Salukes, en graag tot ziens in 't volgende blogje

Dirk

Van de vulkaan in IJsland springen we nog eens naar het Speulderbos in Garderen (Nederland).

Dat ik heel graag macro foto's maak, dat wisten jullie al wel denk ik   Macro's in de herfst maken is altijd een belevenis op zijn eigen, elk seizoen heeft zo zijn charme's. In de herfst hebben de warme oker kleuren meestal de boventoon, in de lente is het een feest van wilde frisse kleuren, in de winter is er de sereniteit van de sneeuw (de kristal struktuur van een sneeuwvlokje... dat zou ik heel graag eens fotograferen !, dat komt nog wel eens, ooit  ) , in de zomer gonst en krioelt het overal... macro onderwerpen genoeg dus !

Als opener van dit herfst macro logje, een oude tak bezaaid met paddenstoeltjes. Dit tafereeltje vond ik heel bijzonder omdat ik er de kop van een soort reuzenhagedis in zie

Verwonderd 

Een klein zwart insect

keek verwonderd naar mijn lens

maar nu moet het voort

Hoe Kobe, de spin, als een volleerd artiest zijn/of haar zijden web tot een flonkerend kunstwerk opwaardeert !

Als je tijdens en juist na de dauw in het bos wandelt, dan kan je deze kleine kunstwerkjes overal zien. De zon is amper opgekomen en straalt nog geen warmte uit, op die momenten zijn de piepkleine druppeltjes op hun mooist vind ik.  De druppeltjes zelf zijn amper 1/2 mm groot. De spin als dauw kunstenaar ! Wie doet het haar na ? 

De opkomende zon en de dauw zijn echt wel de mooiste momenten om in een bos rond te lopen én te genieten van alle wondere dingen die zomaar gebeuren... de vochtige geur van de herfst... zalig om te ruiken, de immer groene naalden van een spar of den flonkerend van de dauw druppeltjes. Al deze foto's zijn met een 180mm macro lens gemaakt, zo kon ik relatief dichtbij komen en toch nog een fraai en zijdezacht bokeh overhouden.

Herfstwater

Dauw druppels glanzen

op stugge dennenaalden

een herfstwater feest

De Vliegezwam (Amanita muscaria) mag zeker niet ontbreken in een herfst macro logje 

Nu ja, ik geef grif toe, op deze manier paddenstoelen fotograferen is not done... een zichzelf respecterend natuur fotograaf moet hiervoor plat op de buik gaan liggen ... 

Dit gezegd zijnde... Een opengesneden vuilniszak kan wonderen doen als je op de zompig natte bosgrond wil gaan liggen, om die vliegezwammetjes op een meer verantwoorde manier te fotograferen . Dit fraaie exemplaar is ook een vliegezwam hoor ! Let wel op, deze vliegezwam is echt wel giftig. Deze vrolijk gekleurde fungi bevat zenuwgiften die tot bewustzijnstoornissen, verdoving of zelfs verlamming kunnen leiden ! Bij een heel hoge dosis kan ze tot de dood leiden... niet van eten dus ! 

Dodelijk 

Een rode vliegzwam

met fraaie witte vlokjes

kan dodelijk zijn

Om het 'wazige', 'flou' effect in deze foto te krijgen, heb ik gewoon een meervoudige belichting toegepast. De eerste foto gewoon scherp op de rand van de zwam. Bij de 2de foto heb ik de focus iets dichterbij gedraaid, een paar millimetertjes maar. In de camera staat natuurlijk alles op manueel, ook de focus. 

Het woord "Fotografie" is een afleiding van de Griekse woorden photos (licht) en graphos (tekenen). Fotografie betekent dus "tekenen met licht" !

Hoe mooi kan het zijn in een bos wanneer je de zonnestralen door de overgebleven herfstblaadjes ziet stralen ?   Op zo'n momenten kan ik wel juichen, dat is pas machtig mooi licht ! 

Onbekommerd

In gouden zonlicht

zie ik kinderen joelen

wat een fijne tijd

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

'k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst & fungi macro fotografie en Haiku woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar 

Salukes, en graag tot ziens in 't volgende blogje

Dirk